Zastanawiałeś się kiedyś, co się dzieje z wodą zanim trafi do naszych kranów? Wiesz, jak wygląda proces uzdatniania i co się dzieje ze zużytą wodą?

Cennym źródłem wody pitnej są ujęcia z głębi ziemi i te znajdujące się na powierzchni. W zależności od rodzaju ujęcia znajdująca się w nich woda wymaga bardziej lub mniej rozbudowanego procesu uzdatniania. Z uwagi na dużą i bezpośrednią ekspozycję na zanieczyszczenia, najbardziej skomplikowanym jest proces uzdatniania wody ze źródeł powierzchniowych. Najmniej kłopotliwy jest proces uzdatniania wody z ujęć głębinowych, gdyż woda zgromadzona pod ziemią jest w naturalny sposób chroniona przed zanieczyszczeniami z powierzchni. Dodatkowo, podczas pokonywania drogi do głębszych warstw ziemi, ulega samooczyszczeniu.  Pobierana z utworów czwartorzędowych woda, z uwagi na duże zanieczyszczenie wodorotlenkami żelaza i manganu, wymaga uzdatnienia w celu uzyskania jakości zgodnej z normami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Zdrowia. Proces uzdatniania wody dokonywany jest na terenie ujęcia w budynku zwanym stacją uzdatniania wody (SUW). Zadaniem stacji uzdatniania wody jest obniżenie w wodzie zawartości związków żelaza do maksymalnej wielkości 0,2 mg Fe/l i manganu do 0,05 mg Mn/l, dezynfekcja wody oraz dostarczenie uzdatnionej wody odbiorcom w żądanej ilości i pod odpowiednim ciśnieniem.

Woda ze studzien pobierana jest pompami głębinowymi I stopnia i tłoczona przewodami do urządzenia napowietrzającego zwanego aeratorem w celu napowietrzenia. W aeratorze, dzięki właściwie zaprojektowanemu czasowi kontaktu wody i powietrza, następuje wymiana gazów. Ma on na celu dostarczenie do wody tlenu potrzebnego do przeprowadzenia reakcji chemicznych stanowiących podstawę usuwania niektórych zanieczyszczeń z wody. Powietrze do aeratora tłoczone jest za pomocą instalacji sprężonego powietrza złożonej z 2 sprężarek i zbiornika sprężonego powietrza. Po napowietrzeniu i wytrąceniu wodorotlenków żelaza mieszanina wodno-powietrzna z aeratora podawana jest do 3 jednostek filtracyjnych, jakimi są odżelaziacze. W stacji uzdatniania wody do celów filtracji zastosowano otwarte komory filtracyjne. Powierzchnia czynna złoża jednej komory wynosi 6m².  Do wypełnienia komór użyto złoża chalcedonitowego. Sterowanie pracą filtrów odbywa się za pomocą pomp wyposażonych w przetwornice częstotliwości żądanej wielkości przepływu na przepływomierzu wody uzdatnionej. Stały poziom wody w komorach filtracyjnych utrzymują zamontowane na poszczególnych napływach przepustnice regulacyjne. 

Jak wynika z przeprowadzonych badań, ujmowana woda surowa pod względem bakteriologicznym nie budzi zastrzeżeń. Wobec tego nie zachodzi konieczność dezynfekcji jej w sposób ciągły. Prowadzona jest ona okresowo np. po przeprowadzonych pracach remontowych sieci lub urządzeń wodociągowych względnie wystąpienia ich awarii. Dezynfekcja wykonywana jest przy pomocy  chloratora za pomocą 2 % wodnego roztworu podchlorynu sodu.